UX- De nieuwe reizen

UX en Service Design

Er is een nieuwe vorm om klantinzichten vorm te geven: customer journeys. En ik geef het maar toe: ik ben nog niet heel enthousiast.

Ten eerste is de term te vaag, een customer journey beschrijft de ‘reis van de klant’. Maar waar begint die? Wat beschrijf je? Begin je thuis of op het internet, of binnen de applicatie van het bedrijf?

De meeste journeys die ik tegenkom, beginnen met Google en eindigen met het klikken op de bestelknop van de applicatie. Maar de context van het zoeken en de reden om te bestellen worden vaak volledig weggelaten; alleen de doelen die vanuit het bedrijf belangrijk gevonden worden, worden vermeld. Daarmee komt een oud probleem weer terug: klantinformatie wordt teveel vanuit het perspectief van het bedrijf verteld, niet vanuit de klant.

Natuurlijk is dat belangrijk om te weten wat je als bedrijf van je klant wil. Daar begint het mee, maar daar blijft het niet bij. Om die doelen te bereiken moet je je bewust zijn van de doelen van de doelgroep zelf en die zijn vaak niet hetzelfde; wanneer je de motivatie van je doelgroep niet voldoende kent, kun je er ook nooit op inspelen. Daarvoor zijn persona’s en bijbehorende scenario’s essentieel voor een beter begrip. Ik vrees echter dat de persona het de komende tijd nog hard te verduren gaat krijgen.

UX – Seksistische personas

UX en Service Design

Wanneer ik de gemiddelde persona-uitwerking moet geloven, kloppen de meeste stereotypen verbazend goed:

  • Vrouwen van boven de 40 hebben een gezin en zijn een beetje bang van internet.
  • Maar onder de 30 bruisen vrouwen altijd van ambitie voor hun carrière.
  • Mannen boven de 40 hebben die carrière al lang gemaakt en zijn directeur of manager.
  • Maar onder de 30 hebben mannen vooral een creatief beroep (designer of journalist). Hippe baardjes, extreme sports, altijd online..
  • Kinderen komen als persona veel minder voor, maar áls ze er zijn, zijn het gamende jongetjes die hun ouders helpen met alle computerprobleem waar ze, digibeet als ze zijn, steeds tegen aan lopen

Wanneer je nog meer pech hebt, zijn deze persona’s in types onderverdeeld: de doener, de dromer, de beslisser en de denker. Op dat moment weet je zeker dat er geen enkele moeite is gedaan om de persona’s op echt doelgroeponderzoek te baseren:

“Miriam (office manager, 42 jaar) zit zelf eigenlijk nooit achter de computer”.

“Frank (designer, 28 jaar) surft eigenlijk altijd wel op het internet, op zijn werk, thuis, op zijn telefoon en zijn Ipad.”

Mijn advies: negeer deze persona’s volledig. Ze zijn alleen maar schadelijk voor je ontwerpproces.